Blog

Aansluiten en meegaan in de belevingswereld.

Luisteren naar autisme is de basis om een relatie op te bouwen en te kunnen werken met kinderen en jongeren met autisme. Door te luisteren, kom je erachter waar je aansluiting kunt maken bij het kind.

Wat willen ze? Wat hebben ze nodig? Waar ligt hun behoefte? Waar worden ze blij van?

Het mooie van luisteren naar autisme is dat je door mee te bewegen samen met het kind verder komt.

Zo begeleid ik een jongen op de zorgboerderij van 17 jaar oud. Deze jongen is helemaal wild van Disney. Er is geen Disney film die hij niet kent. Door de dag heen koppelt hij zijn gebeurtenissen en ervaringen aan Disneyfilms. Zo noemt hij zichzelf bijvoorbeeld een ‘Hero’ als hij de ontsnapte geitjes terug in hun hok heeft gekregen. En als iemand boos is of iets doet wat hij niet leuk vindt, ben je een ‘Badguy’ of ‘Villan’, ‘like the Joker van Bathman of Cruella de Ville’. 

Disney is voor deze jongen een manier die goed werkt om hem vanuit bekend terrein (Disney) aan zijn hand mee te nemen om meer van de wereld te laten zien. Om via deze weg zijn vaardigheden te vergroten om hem zo zelfstandig mogelijk te laten zijn.

Het sneeuwt…
Diezelfde jongen is deze middag op de boerderij en houdt absoluut niet van koude en natte weer.
Toen ik hem zei dat we na het drinken naar buiten zouden gaan, zei hij: ‘’Nee, Jennifer ik ga niet. Computer blijven.’’ Dat is tenslotte het liefste dat hij doet. Computeren, Disney filmpjes kijken en terug spoelen en nog een keer kijken en nog een keer en nog een keer. Dit is herkenbaar voor hem, dit is altijd hetzelfde en dus betrouwbaar en dit geeft hem rust… Op zo’n middag op de boerderij willen we hem naast rust bieden ook dingen leren en ervaringen op laten doen vanuit deze vertrouwde omgeving, dus daarom wilde ik de jongen graag even een momentje mee naar buiten nemen. Even de sneeuw laten voelen, misschien een sneeuwpop maken?

Ik denk na: hoe krijg ik hem toch even mee naar buiten, zodat we even weg zijn van de computer en ik hem kan laten ervaren dat het leuk is in de sneeuw? Ondertussen hoor ik de jongen van achter de computer een Disney filmpje kijken en zinnen in zijn beste Engels herhalen. Hij roept mij: ‘’Jennifer look, the villans!’. Ik ga naar hem toe om te kijken wat hij wil laten zien en ineens heb ik het. Ik zeg: ‘’Kijk eens naar buiten. It’s snow like Frozen!’’ Waarop de jongen zegt: ‘’Ja Frozen, is like Olaf the snowman.’’ Waarop ik zeg: ‘’Ja, goed van jou. Kom we’re going on adventure like Elsa in Frozen!’’. De jongen zegt: ‘’Oja! Adventure!’’. Hij staat op om mee naar buiten te gaan. Hij huppelt door de ruimte en is zichtbaar enthousiast en licht gespannen, we gaan ten slotte op avontuur!

Yes! Missie geslaagd.
Dit geeft precies weer waarom ik zo graag met kinderen en jongeren met autisme werk. Ik vind ze interessant, ze dagen mij uit om op een creatieve manier aansluiting te maken bij hun belevingswereld. Het voelt zo fijn als ik zie dat ik de jongen enthousiast krijg voor iets dat niet direct zijn aandacht heeft.
Een voldaan gevoel. Ik heb de jongen mee naar buiten gekregen om vervolgens met hem nieuwe ervaringen op te doen. Het voelt zo fijn als ik merk dat ik een positieve bijdrage kan leveren aan het welzijn en welbevinden van de kinderen en jongeren hier op de zorgboerderij.  

Ik wil ze begrijpen, ik wil ze dingen leren, ik wil lol met ze maken, ze zichzelf laten zijn en dat kan alleen door naar ze te luisteren…